Siyah Yas Tutanlar Memleketinde Bir Beyaz Ölü

Bak, bir güvercin ölmüş burada
Bir daha açılmamak üzere kapanan kanatlarıyla
Ve gözleriyle, bir gecede eriyen
Üzerine bir parça toprak bile atılmayan
Yeryüzünün pisliğinden bembeyaz tüyleri buğulanan
"Leş yemem ben, öldüren ben değilim nasıl olsa" deyip
Bir kedinin bile yanaşmadığı
Küçük çocuk; hani ilk kez ölümü gören, korkan, ağlayan...
O bile heyecanlanmıyor artık eskisi kadar 
Annesi bakmıyor bile, iğreniyormuş göz yuvalarındaki boşluktan
Baksa da göremez hakikati,
Duyamaz o hiçlikte açan lavanta çiçeklerinin kokusunu
Sadece kendisini hatırlayana usul usul kokan
Bir adam bir şeyler söyleniyor kızaraktan bir takım kişilere
Sanmayın ki güvercinin ahı içindir
Daha çok "Niçin düşersin gökten ey ölü!" derdinin sitemidir
Bak! Bir güvercin ölmüş burada
Yüzü gökyüzüne dönük yatan
Ve buz gibi bir sessizlikle susan
Gözyaşı gibi yalnız akan, akan, kuruyan...
Pencerenin kenarında bir çiçek gibi yavaş yavaş solan
Susuzluktan, kızgın ve kurak topraktan ama en çok da unutulmaktan
Baksana ey insan!
Gör şu katılıktan çatlayan bedeni,
Yol kenarında ölen fakat çürüyemeyen
Sustuklarımızla gömdüğümüzü sandığımız,
Fakat apaçık yüzeyde duran
Sonsuzluğa uzanan kanıtlarıyla vicdanımızı tek tek yağlı urganla asacak olan.

Zeynep PERVANE

****************************